De meeste mensen hebben wel eens gehoord van acupunctuur.
Dat het een eeuwenoude Chinese geneeswijze is, waarbij men de zieke mens d.m.v. het prikken met dunne naalden probeert te genezen, is algemeen bekend.

Wellicht is het toch goed even stil te staan in welke context men de acupunctuur eigenlijk behoort te zien.
Acupunctuur als naaldtherapie is een onderdeel van de TCG (= Traditionele Chinese Geneeskunde). Naast de naaldtherapie kent de TCG respectievelijk de kruidenleer, massage en voedingsleer.
Tegelijkertijd maakt de TCG op zijn beurt onderdeel uit van een groter geheel; namelijk van een bepaalde levenswijze waartoe onder meer de bekende Chinese (vecht)sporten, gastronomie en kunst in het algemeen behoren.

Deze levenswijze of filosofie, en in dit geval acupunctuur, gaat uit van de volgende hoofdprincipes:

1. het streven naar en het behouden van harmonie en evenwicht;
2. de aanwezigheid van energie, die:

a. in voldoende mate aanwezig dient te zijn; en
b. constant moet blijven stromen.

Vertaald naar gezondheid: zolang de mens in harmonie leeft met de directe omgeving en energetisch in evenwicht is, is hij of zij gezond.
Ziekte of ziek zijn wil dus niets anders zeggen dan dat het energie-evenwicht uit balans is. En dit moet navenant hersteld worden. Het doel van de acupunctuurbehandeling is dan ook het herstellen van het energie-evenwicht d.m.v. onder andere het aanprikken van de desbetreffende acupunctuurpunten.

Nogmaals, er wordt te allen tijde gestreefd naar evenwicht. Dit houdt dus ook in dat de acupunctuur absoluut geen onderscheid maakt tussen lichamelijke klachten (bijv. tenniselleboog, migraine, arthrose, huidaandoeningen, infertiliteit) en psychische klachten (bijv. depressiviteit, angst, verdriet, algehele malaise).
Per slot van rekening gaan lichamelijke problemen vaak gepaard met psychische verschijnselen en omgekeerd.